Categorie: Gedichten

Zolang de sterren aanschouwen tot de dageraad met zijn ochtendrood de iris sluit van de nacht de gedroomde droom ervaren niet alleen als droom maar in de handpalm

Ik ben het zand van de woestijn: een woestijn van dorst. Je mond is een oase, waaraan ik mij niet laven kan. Mond: oase, open voor al het

Ze weende ‘s ochtends Ze weende ‘s middags Ze weende ‘s avonds ‘s 0chtends verloor ze een zoon ‘s Middags verloor ze er nog een ‘s Avonds verloor

Als herinnering op een klaproos gelaten de vlindervleugels *** Een kikker die plots in de oude vijver duikt geluid van water *** De eerste regen zelfs de apen

Slechte gewoonte Dag aan dag ga ik werken voor mijn vrouw, Olga, opdat zij genoeg geld zou hebben om te winkelen. Ik zal een extra inspanning moeten leveren.

Weet je Wéét je zei je nooit nooit was ik zo gelukkig zoals deze nacht. Nooit. En je zei het me op hetzelfde moment waarop ik besliste het

Het schilderij Constanza nam de borstels. Op de omslag van het tekenschrift wat vruchten en groenten. Constana schilderde de kersen groen en de bananen blauw. De salades gaf

Vertrouw me jouw vreugde toe zodat ik ze kan hoeden Er bestaan orbitale planeten die gebeden ontvangen en ze omvormen tot kosmische stof En als er in de

TEDERE TEKENS Een Sint Valentijnsgedicht Volgeschreven het onzichtbare blad der herinnering geheimschrift dat niemand anders te ontcijferen weet steeds weer en opnieuw herschreven in de zachte klei van

Vurig zijn de wensen als ze zeilen naar de liefde Maar ze bereiken niet allemaal de kade waar liefkozingen op hen wachten Iedere avond zijn er schipbreuken en