De ogen zijn de hekken van de geest

De ogen zijn de hekken van de geest;
je kan ze beter sluiten, nu, uit voorzichtigheid,
nu de dag onverschillig verder gaat …

En de deuren van de ziel… de oren;
laten we die ook sluiten uit voorzichtigheid.
Laten we bidden voor de doden en de ouden,

dat ze iemand zouden hebben die hen liefheeft…
een beetje liefde, waarborg van leven,
zonder behoefte aan wetten en afkondigingen.

Liever een minimum fragment van leven
dan levende idiotie en vegetatie en krankzinnigheid.

PATRIZIA VALDUGA, Italia

Vertaling: Annie Reniers- Germain Droogenbroodt

Uit: Het stuifmeel van de sterren – Il polline delle stelle
Moderne Italiaanse poëzie, POINT 57

***

Gli occhi sono i cancelli della mente; /meglio chiuderli, adesso, per prudenza, /che il giorno adesso avanza
indifferente…// E le porte dell’anima… gli orecchi;/chiudiamo pure loro per prudenza. /Preghiamo per i
morti e per i vecchi, // perché abbiamo qualcuno che li ami…/un po’ d’amore, garanzia di vita, /senza
bisogno di leggi e proclami…// Meglio un frammento minimo di vita / che idiozia viva e vegeta e ammattita.