Laatste

MIJN ADEM

In mijn diepste dromen weent de aarde bloed Sterren lachen in mijn ogen Komen mensen met veelkleurige vragen ga naar Socrates antwoord ik Het verleden heeft mij gedicht
Meer lezen

GEMUMMIFICEERD KIND

Eeuwen later, wanneer er van een samenleving die zichzelf consumeerde, niets meer dan de verpakkingen overblijft zal men in een kapotte koelkast het stoffelijk overschot van de kleine
Meer lezen

10 Februari

Bos, een wilde haas, een hert steekt zijn kop op, in de schaduw mediteert een ree, eikels worden bruin, en tussen de vingers, glipt donkere tijd. * Een
Meer lezen

ONTMOETING MET DICHTERS

Bij ontmoetingen met dichters raak ik soms wat onthuts door de kleur van hun sokken het vermoeden van een pruik de wesp in hun stem en soms ook een klamme lucht. Het is best ze in gedichten
Meer lezen

MORGENSTER

O Blume der Zeit Paul Celan De morgenster die zich aan duistere bronnen beneveld heeft weerspiegelt zich nog even in het ochtendrood verdwijnt dan met de vergane dromen
Meer lezen

Citizen Cane

Citizen Cane   Lang was iedere dag en de sneeuw het licht van mijn tere hemel en de koude het bloed van mijn gloeiende huid en het spel
Meer lezen