Categorie: Gedichten

EEN NIEUWE DAG Ik vlij mijn gezicht tegen het koude venster van de dag. Mijn adem warmt niets anders op dan de rand van een Gelukkig Eiland. Net

GEBROKEN al de spiegels, vervormd tot de rugzijde toe afbraak van de eigen naam, onze voetafdrukken verbleekt, jouw ik mijn jou ̶onzichtbaar het spoor ̶ ze zullen ons

MIJN POP Toen ik een meisje was dat in buurt van Aliyah woonde, had ik een pop die een arm ontbrak, of een oog. Ik weet het niet

ALS JE MIJ BEMINT, BEMIN MIJ DAN HELEMAAL Als je mij bemint, bemin mij dan helemaal, niet de gebieden van licht of van schaduw… Als je mij bemint,

WAT ACHTERBLIJFT ALS ERFGOED IS SLECHTS EEN NAAM Dit is een reis van oever tot oever en van voorbijgaande stappen, van gisteren, van voorbije momenten, die geen sporen

BANGKOK Verward en uitgespreid, Eeuwige, heilige stad. Schitterend licht van goud, Stinkende rook en waas. Is het mogelijk om de glans van deze parel te doven om deze

DE MAAN AANSCHOUWEND, EN VERLANGEND NAAR EEN VERRE GELIEFDE De maan, helemaal vol nu boven de zee, verlicht de hemel in één en al gloed, schenkt de gescheiden

ODE AAN HET BOS Bedankt, bossen, omdat je mij de ogen teruggegeven hebt, zelfs wanneer ik ze in jouw grassen neergevlijd sluit. Geeft ze een manier om mij

HEMELBEELD Tegen het blauwe hemelgewelf schilderen de wolken wit boven wit hun efemere beelden Zouden het tekens zijn – of niets méér dan alleen maar een verrukking voor

WACHTEND Zoals de droogte, op regen; Zoals een uitgehongerde, op wat voedsel; Zoals de drenkeling, op een redder; Zoals de stervende, op wedergeboorte… zo wacht ik op jou.