Germain Droogenbroodt, foto ©Loek Groenendijk DICHTEN Het broze evenwicht vinden tussen de stilte en het woord tussen de weg en het verdwalen tussen het naamloze en het noembare

HET HART Men zegt dat het zo groot is als mijn gebalde vuist. Klein, dus, maar voldoende om dit allemaal in beweging te brengen Het is een arbeider

HET HUIS VAN DE WERELD Het kleine bloemetje van de kaars, op de tafel het brood, de wijn de roos, de plotselinge witheid van het open bed, ─

Het Internationaal Poëziefestival in Chengdu, China 4-8 september 2019 De internationale poëzieweek in de Chinese pandaprovincie was oogverblindend: een symfonisch orkest, ballet, bezoek aan het pandapark en recital van wereldvermaarde

  HET VENSTER Toen mijn geloof aan de zwakke draad van de gerechtigheid hing en overal in de stad de harten van mijn lampen gebroken en versplinterd waren,

Exil In de vreemde stad met een onbegrijpelijke taal loop je langs onbekende straten; je kent zelfs de naam van de rivier niet waarvan onder het stenen gewelf

SCHILDERIJ VAN CAROLYN MARY KLEEFELD DIE SPLINTER VAN HET NIETS O jij, die zo ver weg bent, maar toch zo innig in jouw stil bezit van mij─ Bemin

  AARDE   Onze maagdelijke moeder met een zwart gelaat We kwetsen haar om de doden te begraven die ze baarde en vormde uit klei Zes voet onder

  IK RAAK GRAAG BLOEMEN AAN Méér nog dan boeken Tijdschriften En kranten Méér nog dan beweeglijke lippen Die de boeken, Die de tijdschriften De rampen nazeggen, Raak

BRUGGEN Laat ons bruggen bouwen zegt hij van stenen en staal onverwoestbaar door het gewicht van de gewapenden die ons zullen redden Laat ons buigzame dingen vlechten zegt