LEVEN Ik voel dat mijn leven wegvloeit als een trage rivier, alsof er begin noch einde zou zijn alsof ik nooit geboren ben, alsof er geen enkele grens

DREMPEL Op welke erogene zone van deze nomade taal de afwezige ster tatoeëren? Het gedicht, een huis zonder wortels, open voor de duistere roepstem van de wegen. Idriss

OOGST Je stem klonk verleidelijk aan de telefoon die hele dag in augustus en ik droomde van wijnstokken en rijpe druiven vol suiker en benevelend en ik beeldde

TSUNAMI De zee verhief zich, brak de deur En kwam recht op je toe Onderwater meegesleept, gaf je je over De strijd hield onmiddellijk op En je dreef

WAT ANDERS ZOEKT HET WOORD… Wat anders zoekt het woord in de droesem van het zijn dan wat onvatbaar is en toch bestaat zoals het water van de

HET GEDICHT VAN DE MAAN Net als jouw gezicht in de donkere kamer zo uitgeput en vreemd hangt ook de maan aan de zwarte hemel. hel, heb ik

PSALM 1 Gelukkig de mens die niet de leuzen van de Partij volgt noch deelneemt aan haar meetings noch met de gangsters aan tafel gaat zitten noch met

EEN NIEUWE DAG Ik vlij mijn gezicht tegen het koude venster van de dag. Mijn adem warmt niets anders op dan de rand van een Gelukkig Eiland. Net