Ik schrijf ’s nachts, de verzen die overdag in mijn hart vielen. Poëzie over mensen die in de straten wandelen, poëzie van zeelieden en prostituees; poëzie van honden
We fotograferen onszelf steeds vaker We lijken wel eeuwig gelukkig te zijn, Uitbundig lachend, Houden wij elkaar bij de schouders vast, En zetten wij ons plechtig
Zonsopgang op Ithaca, foto Germain Droogenbroodt HUISWAARTS Voor Liliane Hoe terug te keren naar een plaats of naar een tijd die men bewust of onbewust achterliet
VERWACHTEN In jouw slaap, Op de drempel van jouw dromen, Wacht ik en kijk ik stil naar jouw gelaat Zoals de morgenster eerst aan jouw venster verschijnt. Op
HET UUR VAN GENADE Gewoonlijk dacht ik dat het kon opgelost worden op deze manier: zoals mensen samenkomen in het station om middernacht voor de laatste bus die
Taal Voor elke gelegenheid, heeft de liefde haar eigen taal. Bijvoorbeeld: die zachte lichtheid van jouw slaap tegen mijn schouder, of die haast van jouw kleed om op
Een lied Wat zal ik de vogels zeggen, gedachten vloeien uit mij weg. Ze wensen vleugels te krijgen om te vliegen zoals de democratie voorbij tempels en kastelen
Kom vaak terug en neem mij, kom terug, geliefd gevoel, en neem mij – wanneer de herinnering van het lichaam ontwaakt en een oud verlangen door het bloed
