Weet je Wéét je zei je nooit nooit was ik zo gelukkig zoals deze nacht. Nooit. En je zei het me op hetzelfde moment waarop ik besliste het

Het schilderij Constanza nam de borstels. Op de omslag van het tekenschrift wat vruchten en groenten. Constana schilderde de kersen groen en de bananen blauw. De salades gaf

Vertrouw me jouw vreugde toe zodat ik ze kan hoeden Er bestaan orbitale planeten die gebeden ontvangen en ze omvormen tot kosmische stof En als er in de

TEDERE TEKENS Een Sint Valentijnsgedicht Volgeschreven het onzichtbare blad der herinnering geheimschrift dat niemand anders te ontcijferen weet steeds weer en opnieuw herschreven in de zachte klei van

JUNPA 5 th Anniversary Commemorative Belgium: Germain Droogenbroodt France: Hughes Labrusse Ireland: Gabriel Rosenstock Italy: Dante Maffia, Laura Garavalia Japan: Takashi Arima, Taeko Uemura, Mariko Sumikura, Tatsuo Murata;

Vurig zijn de wensen als ze zeilen naar de liefde Maar ze bereiken niet allemaal de kade waar liefkozingen op hen wachten Iedere avond zijn er schipbreuken en

De eenzaamheid, een meer van dood water dat in de verte knisterend verdwijnt Jij bent de steen die met doffe weergalm valt; maar omdat ik je liefheb kan

Soms heb ik honger naar niets meer dan naar een vriendelijk woord – een woord tegen de kou, tegen de angst, één woord slechts om mij aan te

Ik heb een robijn gevonden in de steengroeve zeldzaam en schitterend. Het is een kei heeft de Expert gezegd maar ook een kei wil iets zijn uniek stolsel

Wat verwacht jij van de toekomst Nog een paar oorlogen de gifnijd van de landen zalvende gesprekken het pathos van de politici het niet beantwoorden van je vragen